Hoewel het op het eerste zicht lijkt alsof deze man geluk heeft gehad en zijn huis nog rechtstaat na de storm hebben water en modder het grootste deel van zijn huis weggespoeld en staan er nog slechts twee buitenmuren overeind. Foto: humedica/Margret Müller
"Iemand denkt aan ons!“
Door Margret Müller / Arno van den Heuvel, 2012/01/04
Samen met een team van ervaren medewerkers onder wie een spoedarts en een reddingswerker verleent Margret Müller hulp op de Filipijnen. Voor enkele weken al hielp Margret met de hulpverleningsactiviteiten op het hoofdeiland Luzon. Momenteel coördineert ze de hulpverlening van Humedica op Mindanao, waar de Cycloon Washi enkele weken geleden veel schade en ellende veroorzaakte. Ze vertelt ons het volgende:
"Toen de vloedgolf in de nacht van 18 december kwam opzetten, vluchtten de bewoners van Iligan die zich tijdig bewust werden van het gevaar naar de enige heuvel in de buurt: de vuilnisbelt. De kracht van de golven verzwakte de berg echter en iedereen die naar bescherming had gezocht op de afvalberg raakte bedolven onder het vuilnis. Enkel al bij het horen van dit verhaal staat mijn hart even stil.
De Cycloon Washi veroorzaakte een kolkende modderstroom die vanuit de bergen heuvelafwaarts raasde richting kuststeden zoals Cagavan de Oro en Iligan. Vooral de boomstammen die werden meegesleurd gaven de modderstroom een dodelijke kracht en maakten de zelfgemaakte hutjes van de armsten onder de bevolking met de grond gelijk.
Op veel plaatsen in Iligan is het haast niet voor te stellen dat er ooit huizen stonden. Op andere plaatsen staan de huizen en hutten nog recht maar zijn ze bedolven onder een metershoge massa van modder en boomstammen.
In dit hallucinante landschap wonen mensen, ze zitten in kleine groepjes op wat ooit hun huis was. Vaak is het nu niet meer dan een muur of een dak en een paar spulletjes. Als we dichterbij komen wensen ze ons lachend "Merry Christmas". Merry Christmas?
De geveinsde glimlach houdt niet lang stand: de situatie is te ernstig. Ze vertellen ons over de nacht, over het weinige dat overbleef, over overvolle vluchtelingenkampen, de angst voor nieuwe overstromingen en dat iemand hun "woning" zou innemen.
Bovendien moeten ze zich nu zorgen maken over ziektes als gevolg van een tekort aan schoon drinkwater. Het water is bezoedeld: veel lijken zijn nog steeds niet geborgen. Ze vertellen ons over het stof in de lucht 's morgens en overdag en over het vocht door de regen 's nachts wat tot aandoeningen aan de luchtwegen leidt. Vele van hen hebben last van koorts. Maar meer nog dan koorts maken ze zich zorgen over hoe het nu verder moet. Waar moeten ze naartoe? Wat moeten ze doen met hun leven? Hoe ziet de toekomst eruit?
Omdat Iligan niet zo centraal gelegen is als Cagavan de Oro komt de hulpverlening hier veel trager op gang, wat ons voor uitdagingen stelt. We moeten accepteren dat hoewel onze hulp op veel plaatsen nodig is we niet overal tegelijk kunnen zijn.
De fysieke verzorging van de slachtoffers treedt automatisch op de voorgrond maar psychische steun bieden en de getroffenen een teken geven dat ze er niet alleen voor staan is eveneens van enorm belang. Foto: humedica/Margret Müller
Op tweede kerstdag verzorgt het Humedica-team mannen, vrouwen en kinderen in twee opvangkampen voor mensen die dakloos zijn geworden door de ramp. Één van de opvangcentra is gehuisvest in een in onbruik geraakt schoolgebouw. Tussen de 80 en de 120 mensen delen één klaslokaal dat niet groter is dan een klaslokaal in België. Ze zitten opeengeperst en delen alles, ook ziektes, die zich als een lopend vuurtje lijken te verspreiden.
Bij vele "bewoners" heeft de situatie een impact op hun gezondheid. Het constante samen zijn en het beklemmende gevoel van opgesloten te zitten met honderd andere mensen die huilen, klagen en bang zijn in een kleine ruimte veroorzaakt stress, pijn, ziekte en lichamelijke zwakte.
Onze hulp en meer helpende handen zijn dringend nodig. We merken dat alleen al onze aanwezigheid veel uitmaakt: "Iemand in deze wereld denk aan ons". Nog meer dan aanwezig zijn willen we ook echt daadwerkelijk blijven helpen door wonden te verzorgen en het fysieke lijden van deze mensen te verzachten.
Beste vrienden, laat ons in onze feeststemming zij die onze hulp nodig hebben en wiens leven volledig doorelkaar werd geschud niet vergeten. Laat ons samen nog meer steun en helpende handen sturen. Hartelijk dank."
De Filipijnen heeft dringend uw hulp nodig. Steun ons met een gerichte donatie; stort uw bijdrage op rekeningnummer 001-3727183-34 met als vermelding ‘Hulpverlening Filipijnen’.
